.

 bez tego ciastka w witrynie byłabym niekompletna

kocham na ciebie patrzeć

zatrudniłam szpiega rosyjskiego

żeby się dowiedzieć o czym piszesz

ale równie szybko wycofałam się

będę spokojniejsza jeśli nie będę musiała 

zbyt długo z tobą rozmawiać

najchętniej spojrzałabym na scenariusz wcześniej

żeby wiedzieć o co lepiej nie pytać

to w zasadzie nie jest w ogóle konieczne

ciastko w witrynie zwiędnie 

bo łudzę się że nie jest atrapą

do jedzenia wyłącznie oczami

przez wygłodniałych przechodniów

popatrzę póki jeszcze tam stoi

a potem zrobię herbatę, umyję głowę i zasnę

odpłyń

 szukałam ciebie po całym świecie

dawniej po wielkich oceanach

między Arktyką a Antarktydą

na pokładach wielu statków 

filigranowych w umywalce 

zmyślonej mapie

dzisiaj nie chce mi się pisać

twoja cena nie przekracza ceny rymu

a drabina po której szłam z myślą

że to w twoją stronę okazała się

mieć szczeble gdzieś może do połowy

dzisiaj uparcie deptam wszystko co wiem

odetkałam korek w zlewie i tylko ci

co wiedzą dokąd biegną te rury 

ale ich też to nie obchodzi

zostawiam ci dużo białego miejsca

w zeszycie i uważam że to i tak wiele

...

każda szklanka już pełna a 

w każdych oczach inne oczy 

kładą swoje odbicia

podobno ktoś włączył carmen ale

nie słychać nic wcale w gąszczu 

słów unoszących się z dymem na balkonach

w pokojach i toaletach

ja wchodzę bezszelestnie 

wkradłam się do jakiegoś światka

z obawą i całą moją wypielęgnowaną

przekorą

usiadłam pomiędzy czyjąś zawadiacką 

i na pozór bohaterską miną a drugą

równie piękną i wszechwiedzącą głową

udając przynależność słuchałam bardzo

nieuważnie i nie ukrywam że nawet przez

moment się nie starałam inaczej

w ukryciu przed matką i całym moim światem

rozprułam fastrygę na środku wiedząc

że głodni zjedzą do końca 

działa

Jeszcze nic nie wiem

Stać mnie na tą wspaniale

upokarzającą niewiedzę

Ciekawość dorosłego dziecka

Zapominam z lekkością motylka

Infantylnie spowiadam się z życia

Z myślą że ktoś słucha

A nikt nie słucha

Spowiadam się tutaj

wystukuje bezmyślnie coś

żeby ktoś gdzieś 

nie wiem co 

Jeszcze nic nie wiem

stać mnie na wiarę

bezczelnie trzymam się wizji

że powiesz mi to co chcę usłyszeć

Zapominam że nie mogę

bo nie spełnia się nawet to

czego wymagam od samej siebie

jak śmiałabym więc

Spowiadam się żeby było mi jakoś

tak

prościej

I żebym potem mogła 

nie

trudzić się

Zawsze działa 

********

 daleko

daleko

daleko

powoli 

powoli

przesuwam się w tą stronę 

przesuwasz się w tą stronę

moja wiara

Moja wiara nie ma końca

ona się nie waha, jest ciągle żywa

nie boję się że zniknie mi z oczu

nie zwalnia na żadnym zakręcie

Moje serce ciągle bije

Rozpędza się i nie patrzy na znaki

staram się jechać trzeźwo ale

moje uczucia przypływają  znienacka

bez zamówienia

Szukam sposobu żeby zwolnić

Mówię głośno nie

wywieszam tęczowe flagi na twoje pomniki

Zapalam ci znicze, przynoszę astry

Patrzę na lato, które odchodzi ze spokojem

Ciągle mam tą samą słabość

Pierwsze po latach powitanie

Z nadzieją że nie będzie jak dawniej

A moja wiara że przepadniesz

taka słaba jest 

taka słaba 

***

chciałabym przeczytać twoje wiersze

-2018